کد مطلب:59801 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

در مورد بازگشت خورشید در زمان رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) اسماءِ بنت عُمیس و اُمّسَلَمه همسر رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و جابر ابن عبداللّه انصاری و ابوسعید خدری و جماعتی از اصحاب نقل كرده اند:

«روزی رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در خانه اش بود، حضرت علی (علیه السلام) نیز در محضرش بود، در این هنگام جبرئیل از جانب خداوند نزد پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آمد و با او به رازگویی پرداخت ، وقتی كه سنگینی وحی ، وجود پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را فرا گرفت ، آن حضرت (كه می بایست به جایی تكیه كند) زانوی علی را بالش خود قرار داد و سرش را روی زانوی آن حضرت گذارد (این موضوع از وقت نماز عصر تا غروب خورشید ادامه یافت) و امیر مؤ منان (علیه السلام) (چون نمی توانست سر رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را به زمین بگذارد) نماز عصر خود را در همان حال نشسته خواند و ركوع و سجده های نماز را با اشاره انجام داد، وقتی كه رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) از حالت وحی بیرون آمد و به حال عادی برگشت ، به علی (علیه السلام) فرمود:«آیا نماز عصر از تو فوت شد؟».

علی (علیه السلام) عرض كرد:«به خاطر آن حالتی كه بر اثر وحی بر شما عارض شده بود، نتوانستم (سر تو را به زمین بگذارم) تا برخیزم و نماز بخوانم».

پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به علی (علیه السلام) فرمود:«از خدا بخواه خورشید را برای تو بازگرداند تا تو نماز عصر را ایستاده و در وقت خود بخوانی».

امام علی (علیه السلام) این موضوع را از خدا خواست (خداوند دعایش را مستجاب كرد) و خورشید (كه غروب كرده بود) بازگشت و در همان فضای آسمان كه هنگام عصر قرار می گیرد، قرار گرفت ، امیرمؤ منان علی (علیه السلام) نماز عصر خود را در وقتش خواند، سپس خورشید غروب كرد.[1] .

«اسماء بنت عُمَیس» می گوید:«سوگند به خدا! هنگام غروب خورشید، صدایی همچون صدای اَره (هنگام كشیدن) روی چوب ، از آن شنیدم».

1. در مورد بازگشت خورشید، بعضی آن را از نظر علمی (و انتظام در منظومه شمسی) چنین ترسیم كرده اند: خداوند توده عظیم و فشرده ابر را در فضا (در همان نقطه ای كه وقتی خورشید قرار می گرفت ، نشان دهنده وقت عصر بود) قرارداد، خورشید از پشت كوه به آن تابید و نور آن از توده فشرده ابر بر زمین تابید و روز را همچون وقت عصر نشان داد، علی (علیه السلام) نماز عصر را خواند، سپس بی درنگ آن توده ابر، رد شد و خورشید ناپدید گشت و در ظاهر چنین تصوّر می شد كه خورشید بازگشته و پس از دقایقی ، غروب نموده است (واللّه اعلم) و روشن است كه ایجاد توده فشرده ابر و تابش خورشید بر آن و نشان دادن وقت نماز عصر، سپس غروب غیرعادی خورشید در آن وقت كه علی (علیه السلام) به دستور پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) دعا كرده ، همه و همه معجزه است. درباره حدیث «ردّالشّمس» و اسناد آن از طرق سنی و شیعه و مطالبی دیگر، به كتاب: الغدیر، ج 3، ص 126 140 مراجعه شود.